تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان حمایت از بیماران چشمی آرپی و آدرس lpsk1348.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.
<-PollItems->
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
بازدید دیروز : 827
بازدید هفته : 513
بازدید ماه : 5968
بازدید کل : 185314
تعداد مطالب : 2020
تعداد نظرات : 4019
تعداد آنلاین : 2
به گزارش"انجمن آرپی و اشتارگارت ایران - تی یلم"مقاله ای به نقل از بنیان با عنوان:تاثیر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بر روی سرنوشت سلول های بنیادی / پیش ساز عصبی در شرایط in vitro
در پیوند های آلوژن و گزنو، سرکوب مناسب سیستم ایمنی نقش عمده ای درمیزان بقاء، به خصوص در طولانی مدت دارد. اثر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی درسرنوشت سلول های بنیادی/ پیش ساز به اندازه کافی بررسی نشده است. تمرکز این مطالعه، بررسی سیستماتیک اثرات چهار روش مختلف ایمنی درمانی بر روی مرگ / بقاء سلول های پیش سازعصبی انسان، تکثیر، فعالیت متابولیک، تمایز و مهاجرت آنها در شرایط in vitro است. این داروها شامل: 1. سیکلوسپورین A (CSA)، مهارکننده کلسینورین، 2. Everolimus (RAD001)، مهار کننده mTOR، 3. اسید Mycophenolic (MPA، mycophenolate)، مهار کننده دهیدروژناز اینوزین منوفسفات و 4. پردنیزولون، نوعی استروئید می باشند. در حداقل غلظت موثر (MEC)، ما کاهش قابل توجهی را در توانایی تکثیر سلول های پیش سازعصبی انسان (ترکیب BrdU)، به خصوص برای CSA و MPA، و تغییری را درفعالیت متابولیک وابسته به H(P)-NAD مشاهده کردیم. میزان مرگ و میر، نوروژنز، گلیوژنز و مهاجرت سلول عمدتاً تحت این شرایط برای هر 4 داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی بدون تغییر بوده، به جز مرگ سلول، که به طور قابل توجهی تحت تیمار MPA افزایش یافته بود.
نظرات شما عزیزان:
